Stadia Kaca Książkowego.

Kojarzycie to uczucie, kiedy czytacie na prawdę dobrą książkę? Ale nie taką "dobrą" tylko "DOOOOOBRĄ", której nie chcecie za żadne skarby tego świata [czyt. za żadne inne książki] skończyć, ale jednocześnie nie możecie się doczekać, by dowiedzieć się jakie będzie zakończenie. A gdy już ten przerażający moment przyjdzie do nas, tupiemy nogami, krzyczymy, a w skrajnych przypadkach piszemy do wydawnictwa, by może łaskawie pospieszył się z wydaniem kolejnej części. No bo dlaczego oni tak z tym zwlekają, jak ja tutaj cierpię?! Okrutnicy. A o rozpoczęciu nowej lektury nawet nie ma mowy.

Stadia Kaca Książkowego [choroba jeszcze nie zatwierdzona, ale pracuję nad tym].

1.Zaprzeczenie. 
"Nie to nie może być koniec! A może skleiły mi się kartki? Na pewno pominęłam jakiś akapit. Nie, nie, nie. Ja się nie zgadzam! Gdzie są moja zagubione strony?!" I tak dalej, i tak dalej... Kogo choć raz nie naszły takie myśli? Ponoć taki mechanizm to naturalny sposób radzenia sobie z szokiem. Cóż, ja takie stadium przechodziłam wielokrotnie.

2. Gniew. 

Krzyk, tupanie nogami, płacz, agresja.... Rodzina zaczyna się o Ciebie niepokoić, a nawet bać. Jesteś jak bomba, której zapalnikiem jest nawet najmniejsze wspomnienie o tej zbójeckiej książce.

3. Targowanie się. 

"Ale jak to? Mam czekać kilka miesięcy na nową część? Na pewno jak napiszę milion maili do wydawnictwa i będę do nich dzwonić dzień i noc, to wydadzą ją szybciej." No chyba, że ktoś oczekuje kolejnego tomu Pieśni Lodu i Ognia, wtedy już nic nie poskutkuje.

4. Depresja. 
Płacz i zgrzytanie zębów, bo nasi ukochani bohaterowie, nasi przyjaciele, zostawili nas w tak okrutny sposób. I nic nie da czytanie o ich przygodach po raz kolejny. Jaki w tym sens, skoro znamy zakończenie. Powiedzą Ci, że trzeba wyjść do ludzi. Ale czy jesteśmy na to emocjonalnie gotowi?

5. Akceptacja. 

Nareszcie. Może i minie jeszcze kilka dni zanim sięgniemy po nową książkę. Może jeszcze z raz czy dwa ukochane postacie nam się przyśnią. Może zamarzymy o kontynuacji.... Jedno jest pewne, teraz już z górki. Czas na powrót do normy :)

I wiecie co? Pewnego dnia nadejdzie upragniony moment premiery kontynuacji i całe nasze dotychczasowe cierpienie odejdzie w niepamięć. Wtedy pozostanie nam zrobić tylko jedno - PRZECZYTAĆ WSZYSTKO JESZCZE RAZ I WYRUSZYĆ PO PRZYGODĘ!

Jakie książki wywołały u Was takiego kaca? Jak sobie z nim poradziliście? Jakiś magiczny specyfik lub książkowa odmiana 2KC? Czekam na przepisy :)